Filmy obraz, relacja matka-syn

Nowy Jork, rok 1985. Świat ogarnięty jest strachem i paranoją. Ludzie, którzy kiedyś nosili maski, by walczyć z przestępczością, teraz są pozbawionymi praw banitami, ukrywającymi swoją tożsamość. Jedynie nieliczni pracują dla ludzkości, pod ścisłą kontrolą rządu Stanów Zjednoczonych. Pewnego dnia, w tajemniczych okolicznościach, ginie Komediant, jeden z najbardziej znanych superbohaterów, wypchnięty z 30 piętra swojego apartamentu. Rorschach, jego dawny kompan, rozpoczyna śledztwo. Jest przekonany, że jego śmierć nie była przypadkowa. Podejrzewa, że ktoś pozbywa się bohaterów, a jego pierwszym celem był właśnie Komediant. Zamierza przestrzec członków grupy, którzy kiedyś walczyli u jego boku...

Ewa jest wesołą nastolatką. Kiedy jej ojciec musi jechać na rok do Chin, dziewczyna zostaje oddana pod opiekę państwa Szymbartów. Jednak pani domu tyranizuje domowników i gościa do tego stopnia, że Ewa ucieka. Szczęśliwie znajduje schronienie w domu malarza Jerzego Zawidzkiego i jego matki.

Theresa Osborne, dziennikarka w „Chicago Tribute”, właśnie się rozwiodła. Została skrzywdzona przez człowieka, któremu ufała bez granic. Teraz najważniejszy jest dla niej synek Jason i praca. Co jakiś czas na kilka dni Theresa zawozi Jasona do jego ojca i sama spędza weekend. Nad Atlantykiem, na pustej plaży, znajduje wyrzuconą przez morze butelkę z listem w środku. Nieznany mężczyzna pisze o swojej miłości do żony, która go opuściła. Bardzo romantyczny list podpisany jest literą „G”, wywiera na Theresie ogromne wrażenie. Dziennikarka postanawia odnaleźć autora. Szef redakcji, Charlie Toschi, widzi w tym materiał na ciekawy artykuł. Autorem listu okazuje się Garret Blake, marynarz z małej wyspy Outer Banks w Karolinie Północnej. Od śmierci żony, Catherine, mieszka w domku na plaży. Jedyną więzią łączącą do ze światem jest przyjaźń z ojcem. Między Theresą a Garretem nawiązuje się stopniowo nić sympatii, oboje dobrze się rozumieją. Później rodzi się uczucie, ale miłość między dwojgiem dojrzałych osób nie jest łatwa.

Zakończenie roku szkolnego w jednej z amerykańskich szkół średnich. Młodzież z tej okazji planuje ogromną imprezę z dużą ilością alkoholu i marihuany w mieszkaniu jednego z uczniów. Niestety dostawca piwa przyjeżdża za wcześnie, przez co rodzice chłopaka orientują się w sytuacji. Trzeba zatem znaleźć inną miejscówkę. W tle przepiękne lata 70'.

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

Film jest autobiografią Agnès Vardy. Reżyserka przedstawia w filmie pejzaże pochodzące z własnego dzieciństwa, małżeństwo z reżyserem Jacquesem Demy, podróże, czy emocje, które jej towarzyszyły podczas tworzenia nowych filmów.

Autorski serial Polsatu, którego akcja rozgrywa się współcześnie w luksusowym, warszawskim hotelu. Codzienne perypetie osobiste i zawodowe pracowników i gości są pretekstem, aby pokazać życie hotelu od zaplecza. Główną bohaterką jest studentka malarstwa Natalia Lipska (Laura Samojłowicz), która z dnia na dzień zostaje właścicielką tytułowego hotelu. Jego menedżerką jest wieloletnia kochanka ojca Natalii - Iwona (Magdalena Cielecka). Miedzy obiema paniami dochodzi do licznych spięć – różnią się bowiem charakterami, a w przeszłości nigdy nie były sobie bliskie. Teraz muszą grać w jednej drużynie, co nie jest dla nich łatwe.

"Królestwo" to nazwa wielkiego szpitala w Kopenhadze. Doktor Stig Helmer (Ernst-Hugo Järegard), kłótliwy szwedzki neurochirurg nienawidzący Duńczyków, spóźnia się na poranne spotkanie. Podczas jego nieobecności rejestrator Hook (Soren Pilmark), przyjmuje pacjentkę, starszą panią Drusse (Kirsten Rolffes) na badanie mózgu. Jej syn, Bulder (Jens Okking), technik i pielęgniarz, pragnie uprzyjemnić kolejny, dwudziesty piąty już pobyt matki na oddziale neurologicznym. Helmer dostaje furii uważając, że nadszarpnięto jego autorytet i nakazuje natychmiastowe wypisanie pani Drusse, tym bardziej, że odkrywa jej podręcznikową wręcz symulację. Syn admini-stratora szpitala, stażysta Mogge (Peter Mygind) zostaje odtrącony przez piękną pielęgniarkę Camillę (Solbjorg Hojfeldt). Chcąc zamanifestować swe niezadowolenie odcina głowę ciału leżącemu w kostnicy i podrzuca do jej pokoju w plastikowej torbie. Ale torbę otwiera przypadkowa studentka i Mogge musi ją ukryć w swojej szafce. Administrator szpitala, doktor Moesgaard (Holger Juul Hansen) ostrzega Helmera, że matka małej dziewczynki Moony, którą ostanio operował, zamierza go zaskarżyć o błędy w sztuce lekarskiej. Szukając ochrony, Helmer przyłącza się do sekretnego stowarzyszenia wzorującego się na masonerii. Pani Drusse ciągle słyszy w szybie windy płacz młodej dziewczyny i chce ustalić, do kogo należy usłyszany głos. Odkrywa, że w 1919 roku mała dziewczynka Mary, została zamordowana w szpitalu "Królestwo" przez własnego ojca, wybitnego lekarza Aage Krügera (Udo Kier).

Victor Maynard (Bill Nighy) to osamotniony starszy mężczyzna, który jest zamachowcem. Całe jego życie podporządkowane jest jego zaborczej i groźnej matce, której chce się przypodobać, co sprawia, że jest niesamowicie sprawny w tym, co robi. Jego zawodowa rutyna zostaje jednak przerwana, gdy poznaje jedną ze swych ofiar, Rose (Emily Blunt).

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.